dinsdag 30 augustus 2011

ZDF-bijdrage over 'mode-verschijnsel': burn-out

In het televisieprogramma Zoom van het tweede publieke Duitse televisienet wordt op woensdag 31 augustus weer een aflevering uitgezonden, tussen 22:45 uur en 23:15 uur. De reportage die deze keer wordt gepresenteerd, draagt de titel Arbeiten bis zum Umfallen ─ Volksleiden Burnout. Daarin wordt aandacht besteed aan het feit dat steeds meer mensen worden getroffen door het syndroom dat wordt omschreven als burnout en niet zelden wordt veroorzaakt door te veel en te lang achtereen doorwerken. Workaholics noemde men tot voor korte zulke mensen, die dan overspannen raakten.

maandag 29 augustus 2011

NERD ATTACK! ─ Geschiedenis der digitale wereld

In de vaart der volkeren
Volgens Christian Stöcker ─ auteur van het vandaag in Duitsland verschijnende boek Nerd Attack! is de digitale revolutie absoluut in kinderkamers begonnen. In de jaren tachtig van de vorige eeuw hebben kinderen en iets oudere jongeren de digitale wereld voor zichzelf eerst ontdekt en vervolgens deze weten te veroveren door gebruik te maken van de huiscomputer C64, die toen miljoenenvoudig over de wereld is verspreid. Een niet te verwaarlozen aantal van deze jeugdigen is erin geslaagd de ontwikkeling van deze nieuwerwetse machine te versnellen door deze letterlijk in de vaart der volkeren op te stuwen. Dat hebben ze gedaan in de functie van hacker en/of cracker, als zogenoemde nerds
of als knutselaar, en niet in de laatste plaats door toe te geven aan hetgeen nieuwsgierigheid hun heeft ingegeven, doorgaans met de onverbrekelijk daaraan verbonden gevolgen.
De schrijver van Nerd Attack!, Christian Stöcker, is afdelingschef bij SPIEGEL ONLINE; hij is van kindsbeen vertrouwd met het fenomeen computer. In zijn boek beschrijft hij, in een zeer persoonlijk getint verslag, de netcultuur en welke de handelende personen van de digitale wereld zijn en de vanzelfsprekendheid waarmee deze instituties zichzelf zagen.


Invloeden van nieuwe media over en weer

Tevens komende invloeden van film en fantastische literatuur aan de orde, evenals de gevolgen van de digitalisering voor de maatschappij als totaliteit en voor de economie daarbinnen.
Met dat alles biedt Christian Stöcker een zeer leesbaar, onderhoudend boek over alle aspecten van de talrijke divisies binnen de digitale wereld als geheel. Daarnaast doet zijn betoog een appel: benut alle mogelijkheden welke de digitale media en de wereld van de technologie bieden.

Christian Stöcker. Foto van
Iris Carstensen/DER SPIEGEL.

De auteur
Christian Stöcker (*1973) heeft niet alleen psychologie gestudeerd ─ in Würzburg (D) en Bristol (GB) ─ maar eveneens cultuurkritiek aan de Bayerische Theaterakademie te München. Reeds zes jaar is hij in verschillende functies werkzaam bij SPIEGEL ONLINE. In 2010 werd hij onderscheiden met de Preis für Wissenschaftspublizistik van de Deutsche Gesellschaft für Psychologie.

Christian Stöcker: Nerd Attack!─ Eine Geschichte der digitalen Welt vom C64 bis zu Twitter und Facebook.320 pag., paperback, Deutsche Verlags-Anstalt, München, mit SPIEGEL Buchverlag, Hamburg, 2011. ISBN 978-3-421-04509-6.

zondag 28 augustus 2011

Denis Scheck zondagnacht weer met Druckfrisch

Het Duitse boekenprogramma Druckfrisch van en met Denis Scheck, de huidige Duitse ─ zij het soms ietwat alternatieve ─ literatuurpaus, wordt dikwijls aangekondigd als literair magazine, doch dat is te vaag. Deze, zeer goed van de tongriem gesneden, boekbespreker en commentator laat immers ook zijn licht schijnen over biografieën, kookboeken en politieke schrifturen in boekvorm. Dat deed hij al diverse malen, soms zeer kort, met het, in alle opzichten onmogelijke, waanzinspamflet van de in de Duitse tijd voor zijn geboorte steken gebleven Thilo Sarrazin.



Onlangs vertelde Denis Scheck één en ander over zichzelf, over zijn voorkeuren en over hetgeen hem tegenstaat, in een programma van één der Duitse regionale televisiezenders (WDR, denk ik). Op de vraag van de interviewer ─ of het waar was wat hij had vernomen: dat zijn gast wel vijfduizend boeken in huis zou hebben ─ antwoordde de man dat het er misschien geen vijfduizend (meer) waren, maar dat het wel in die richting ging. Zijn vriendin zou echter met enige regelmaat opruiming houden. Hoe kun je iets terugvinden als een ander jouw boekenbezit aantast? Dat lijkt verdacht veel op de bekende situatie van de wederhelft die jaloers is op het feit dat haar vriend van boeken houdt (en dus niet van haar?), en haar macht om de ander gedeeltelijk te castreren. Kortom, gruwelijk: een beschuitje cyaankali als ontbijt voor zo'n vriendin lijkt de enige uitweg op een fatsoenlijk leven met daarin de juiste plaats voor boeken.
Fritz J. Raddatz.
De laatste heer van

stand in de Duitse
literatuurkritiek.
Deze nieuwtse aflevering van Druckfrisch wordt in de nacht van zondag 28 op maandag 29 augustus via 'Duitsland 1' uitgezonden tussen 00:05 uur en 00:35 uur. Aan bod komen deze keer de laatste heer van stand uit de Duitse literaire kritiek: Fritz J. Raddatz, de schrijver Ilja Trojanow, en de IJslandse auteur en vooral kenner van de sagenrijkdom uit dat heel hoge Noorden: Arthur Bollason.

vrijdag 26 augustus 2011

Der Brief ─ een kleurenets om over na te denken

Uit de reeks Nachdenkliches I
De Duitse beeldend kunstenaar Heinz Wallisch, niet familiair gelieerd aan de redacteur/uitgever van deze cultuursite, heeft niet alleen op tal van plekken op deze aarde zijn ogen goed de kost gegeven en aardig wat in beeldende kunst omgezet, vooral in kleurenetsen, die in thema's zijn ondergebracht. Uit zijn onderdeel Provence I hebben we op aan deze site gelieerde websites twee van zijn kleurenetsen opgenomen:
http://tempelderbeeldendekunsten.blogspot.com/2011/08/een-veld-met-lavendel-in-het-franse.html
dat is op onze dochtersite, maar ook op een andere onder deze redactie vallende website kunt u een fraaie impressie uit de Provence tegenkomen:
http://beeldendekunsten.wordpress.com/2011/08/26/aan-de-voet-van-de-mont-ventoux/
Daarin vindt u ook informatie over een tentoonstelling met werken van deze kunstenaar, in de maand september te Frankfurt am Main.

Der Brief
Der Brief is de Duitse titel van de kleurenets, die bovenaan dit artikel is afgedrukt. Aangezien dit stuk deel uitmaakt van de reeks Nachdenkliches I, willen we er niet nader op ingaan, maar u er voor een interpretatie zelf mee alleen laten; de kunstenaar heeft niet voor niets de titel van zijn reeks gekozen. In principe is elke kunst bedoeld om over na te denken, niet in de laatste plaats over het eigen functioneren binnen de maatschappij als geheel en specifiek welke de functie van (zulke) kunst is en wat het met u doet.
Van het stuk dat dateert van 1986, is inmiddels een tweede oplage van dertig stuks gemaakt. Het formaat bedraagt 20,6 x 24,9 cm; er zijn 2 platen gebruikt, met Strichätzung, Aquatinta, Mezzotinto.

Meer is te zien op de homepage van de kunstenaar zelf:
www.wallisch-radierungen.de

woensdag 24 augustus 2011

Een implantaat tegen doofheid ─ voor- en nadelen

Irene Taylor Brodsky heeft besloten om te documenteren hoe haar ouders Paul en Sally ─ die al hun hele leven doof zijn ─ zich een implantaat laten aanmeten, waardoor ze voor het eerst in staat zullen worden gesteld geluid te ervaren. Zij vreest dat de als idyllisch ondervonden wereld van de stilte, die haar ouders vanaf hun geboorte kennen, door deze relatief late aanvulling met geluiden behoorlijk zal worden verstoord. Welke zijn de voordelen en wat gaat hierdoor voor haar ouders verloren?
De film is te zien via Nederland 2 als documentaire in de serie VPRO Import uit de Britse reeks Hear and now, tussen 00:10 uur en 01:30 uur in de nacht van woensdag 24 op donderdag 25 augustus.

dinsdag 23 augustus 2011

John Lennon in de VS ─ zonder de andere Beatles

John Lennon in 1989.
Toen John Lennon de grond in Engeland te heet onder de voeten was geworden als gevolg van het gedrag van fans en media, vestigde hij zich in 1971 in de Verenigde Staten: samen met zijn wederhelft Yoko Ono ging hij in New York wonen. Wie zal het verbaasd hebben dat de pathologisch-oorlogszuchtige Nixon-Maffia in het Witte Huis een vredesduif van het kaliber John Lennon als een bedreiging beschouwde en hem wilde (laten) uitwijzen. Helaas werd de oorlogsmidadiger, en op tal van andere fronten super-crimineel, Nixon herkozen. Dat bracht John Lennon eerst hevig in verwarring, en wel zo erg dat hij onder de ogen van zijn vrouw Yoko Ono vreemd ging. Het gevolg was dat ze hem verliet.
John Lennon vertrok daarop naar Los Angeles, waar hij zich aanvankelijk thuis voelde en daar met Keith Moon en Harry Nilsson de bloemetjes buiten ging zetten. Na een tijdje verlangde de musicus echter terug naar zijn andere helft, die hem zowaar terugnam. Vervolgens werkten ze zichzelf in de ouderrol voor zoon Stan, en van de Aministration in Washington kregen ze warempel een verblijfsvergunning.
Mark David Chapman maakte, voor het huis van deze ex-Beatle, met kogels een einde aan het leven van de muzikale poëet.
In het NTR-programma het uur van de wolf wordt op dinsdag 23 augustus de documentaire John Lennon in New York vertoond. Daarin worden de jaren in die grote stad, waar hij rust en vree hoopte te vinden, belicht door Michael Epstein.
Om 23:20 uur begint genoemde film, die duurt tot 00:30 uur in de nacht op woensdag 24 augustus. 

zondag 21 augustus 2011

BBC's Words and music over leven in 't oude Rome

In het programma Words and music dat als laatste onderdeel van het avondprogramma op BBC Radio 3 zal worden uitgezonden op zondag 21 augustus ─ althans op basis van de tijdrekening in onze regionen ─ vanaf 23:15 uur, poëzie, proza en muziek voorgesteld over het leven in het oude Rome.
De Romeinse dichter Plinius sr.
Tot 00:30 uur in de nacht op maandag 22 augustus kunnen we luisteren naar voordrachten door Sian Phillips en Peter Marinker, uit teksten van de klassieke Romeinse dichters Plinius (23-79), Juvenalis (ca. 60-ca.135) en van de 19de eeuwse Engelse schrijver Charles Dickens (1812-1870).
Muziek klinkt uit het oeuvre van Richard Wagner (1813-1883) ─ waarschijnlijk uit de opera Rienzi, over de Romeinse tribuun die ten onder gaat ─, van Carl Orff (1895-1982) ─ wellicht uit diens op muziek gezette teksten van de Romeinse dichter Catullus (84-54 vóór onze jaartelling), de Catulli Carmina uit 1943 ─ van Nino Rota (1911-1979) en van Ottorino Respighi (1879-1936) ─ vast wel een gedeelte uit diens Romeinse trilogie: de Fontane di Roma (1915-1916), Pini di Roma (1923-1924) en Feste Romane (1928).

zaterdag 20 augustus 2011

Hilde Back gooide een steentje in de vijver

Chris Mburu, VN-avocaat voor
mensenrechten. 
In de jaren zeventig van de vorige eeuw heeft de Zweedse Hilde Back een student uit Kenia ondersteund met vijftien dollar per maand. Ze koesterde echter niet de geringste verwachting daarover ooit nog weer te horen of er anderszins mee te worden geconfronteerd.
Er gaat echter geen dag voorbij of de student in kwestie, Chris Mburu, denkt aan haar. Hij is inmiddels advocaat voor mensenrechten bij de Verenigde Naties, een positie die hij nimmer had kunnen verwerven zonder die ondersteuning van de Zweedse Hilde. Nu heeft hij zelf een studiebeurs-project in het leven geroepen voor kinderen met talent uit zijn eigen dorp van afkomst, wier ouders geen schoolgeld kunnen betalen.
Daarover wordt verteld in de IKON-documentaire ─ Een klein gebaar, oorspronkelijk als HBO-documentaire A Small Act  welke op zondag 21 augustus via Nederland 2 zal worden uitgezonden tussen 17:55 uur en 18:50 uur.

vrijdag 19 augustus 2011

Onophoudelijk gezanik over God en atheïsme

Citaat
In de dagelijks toegezonden uitspraak, die Citatennet rondstuurt, wordt niet zelden de Belgische politicus Wiet van Broekhoven geciteerd, die tevens als mediapersoonlijkheid wordt opgevoerd, en dat zijn heel dikwijls de meest irritante personen. Op zaterdag 20 augustus krijgen de abonnees diens uitspraak, ongetwijfeld bedoeld als bon-mot, voorgeschoteld:
"'Hoe kan je zo zeker zijn dat God niet bestaat?' Atheïst: 'Je moet toch in iets geloven.'"

Prachtige voorstelling van God als
architect, in de 13de eeuwse
Moralisee Bijbel. Zolang het kunst
is en blijft, is dat schitterend, maar men
moest daaraan toch maar liever geen
onverantwoorde conclusies verbinden.
Foute instelling
Lieve god, wat een onbedaarlijk gezanik, steeds opnieuw over het al dan niet bestaan van God. Altijd weer blijkt dat hele volksstammen gelovigen menen dat degenen, die beweren dat zo'n volstrekt idiote voorstelling van opperwezen niet werkelijkheid kan zijn ─ behalve eventueel in filosofische zin ─, dan maar eens (zouden) moeten bewijzen dat zij gelijk hebben. Elk weldenkend wezen beseft echter dat het niet-bestaan van iets of iemand nooit kan worden bewezen, en alleen al daarom is zo'n eis niet alleen onredelijk, maar getuigt deze tegelijkertijd van een geestelijk defect, voortgekomen uit dat godscomplex waarmee dergelijke gelovigen zijn behept. Zolang dergelijke groeperingen niet hebben bewezen dat die zo onnoemelijk veel geciteerde god ook werkelijk bestaat, kan ieder dergelijke nonsensicale claims het beste gewoon negeren.
Atheïsten kunnen het niet-bestaan van God/een god weliswaar evenmin bewijzen, maar zij hebben daartoe ook niet de geringste verplichting. Agnosten hebben het dan ook nog het minst moeilijk, die weten het niet, en ─ geheel objectief bezien ─ bezetten zij de beste positie in tal van opzichten.
Daar zij echter, zonder enig voorbehoud, aan toegevoegd dat men heel goed (een) agnost kan zijn in verstandelijk opzicht en tegelijkertijd gevoelsmatig een diep-gelovige atheïst.

woensdag 17 augustus 2011

Nederland 3 vertoont Werner Herzogs Grizzly man

In 2005 heeft regisseur Werner Herzog in de Verenigde Staten een documentaire gedraaid over leven, 'werk' en dood van de befaamd-beruchte berenfluisteraar Timothy Treadwell die, naast enige gaven, de beschikking bleek te hebben over een heel dikke duim, welke hij veelvuldig heeft ingezet als hij over zijn manier van werken vertelde, en daarmee heeft hij een geheel eigen mythe gecreëerd. In dat kader past, helaas, ook zijn gruwelijke einde.
Als gevolg van zijn jaren durende, zomerse bestaan tussen de grizzly's in Alaska en het verlies aan realiteitsbesef heeft hij op een bepaald moment niet meer voldoende de grenzen kunnen (h)erkennen tussen mens en dier. Samen met zijn vriendin werd hij in 2003 door een beer gedood.
De film is te zien als VPRO-documentaire via de zender Nederland 3, op woensdag 17 augustus vanaf 23:20 uur (NB: in sommige programma-info vinden we dat de film vanaf 22:40 uur wordt uitgezonden) tot 01:05 uur (respectievelijk 00:25 uur) in de nacht op donderdag 18 augustus.

donderdag 4 augustus 2011

John Barrowman vraagt: "Waarom ben ik homo?"

Acteur John Barrowman
zoekt naar de oorsprong
van zijn homoseksualiteit.
Het feit dat tal van onze Nederlandse televisieprogramma's dezer dagen het thema homoseksualiteit behandelen, zal vast wel te maken hebben met de bootjes en de optochten die zeer nadrukkelijk roze getint zijn en wel zodanig intens en intensief dat het zeker weer pijn aan de ogen zou doen, vooropgesteld dat men er naar gaat kijken. Aangezien het nimmer iets verrassends oplevert, zou men er wellicht beter aan doen een goed boek te lezen, en dat kan dat best weer over een serieuze kwestie als homo's en lesba's gaan, want verwaarlozen moeten we het thema, ook op deze sites, vanzelfsprekend niet, "Maar," zo wist reeds Bor de Wolf in de Fabeltjeskrant van anno ooit: "denk eraan, waar te voor staat, dat doet geen goed, alleen maar kwaad." Zo'n Wolf toch. . . . .
Maar ook buiten ons land blijft het genoemde thema boeien, hetgeen moge blijken uit de bijdrage ─ weliswaar van de NTR via de televisiezender Nederland 3 ─ van een Brits populair-wetenschappelijk programma The making of me. De aflevering die op vrijdag 5 augustus via genoemde zender, tussen 20:20 uur en 21:20 uur zal worden uitgezonden, draagt de titel Waarom ben ik homo? Daarin kunnen we kennismaken met de Schotse acteur John Barrowman (geboren 1967), die ervan overtuigd is dat hij als homo is geboren. Een wetenschappelijke zoektocht die hij heeft ondernomen, heeft zijn vast geloof toch enigszins aan het wankelen gebracht.

Radio 6 met De avonden: Atte Jongstra

Vijftien cabaretiers, dichters, alsook andere culturele werkers, zoals daar zijn denkers en andersoortige auteurs, hebben in de herfst van 2010 elk individueel een week doorgebracht in een bungalow op het water, aangemeerd aan een onbewoond eiland in het Lauwersmeer in het noordwesten van de provincie Groningen. Van elk van die personen is een opname gemaakt tijdens het eenzame verblijf.
Atte Jongstra, schrijver, essayist,
alsmede tijdelijk timmerman.
Foto van de website van VPRO-
programma De avonden.
In de aflevering van het VPRO-programma De avonden, die door Radio 6 op donderdag 4 augustus wordt uitgezonden tussen 21:02 uur en 23:00 uur, wordt ons verteld hoe de schrijver/essayist Atte Jongstra (geboren 1956) die tijd is doorgekomen. Hij blijkt die gevangenschap ─ want zo heeft hij zijn verblijf aldaar ervaren ─ te hebben onderschat. Daarover zegt hij: "Ik voelde me daar opgesloten." Hij heeft echter getracht dat gevoel tegemoet te treden door middel van dadendrang. Hamer, spijkers en een stift bleken voldoende om iets tot stand te brengen dat als bewegwijzering voor het eiland zou kunnen dienen. Daarnaast heeft de man dagelijks gewerkt aan zijn encyclopedarium. Om aan de weet te komen wat dat nu precies is, moet men maar naar de uitzending luisteren.

woensdag 3 augustus 2011

Nederland 3: Themaprogramma homoseksualiteit

Coproductie VARA/KRO
Flikker op! 
luidt de, in dit specifieke geval passende, titel van een themaprogramma dat, als coproductie van VARA en KRO op donderdag 4 augustus, tussen 20:25 uur en 21:45 uur, via Nederland 3 zal worden uitgezonden. 
Presentatrice Claudia de Breij.
Zodra je ziet, hoort, leest of anders aan de weet komt, wie de presentatie verrichten ─ Claudia de Breij en Arie Boomsma ─, begrijp je dat die titel zich als het ware van binnenuit aan je opdringt, simpelweg omdat je die beiden ondraaglijke lieden vindt.
Zeker niet uit een eventuele, onbedaarlijke homofobie, want ik huldig het standpunt Liever één leuke homo dan acht vervelende vrouwen in mijn omgeving. Al moet ik toevoegen dat voor mij het omgekeerde evenzeer geldt.

Tolerantie en acceptatie
Tot zover de inleiding op het, op zich wenselijke en, helaas, nog altijd noodzakelijke programma, want de beschaving is, in Nederland, ook nu nog steeds niet zo ver voortgeschreden dat homoseksualiteit een vanzelfsprekendheid is. Sterker nog, het klimaat is, na het uitbreken van de seksuele revolutie in de jaren zestig van de vorige eeuw, aanvankelijk veel toleranter en opener geweest en dat is geleidelijk zelfs toegenomen, totdat de uitbraak van de hiv-explosie en de grotendeels hysterische reactie daarop, roet in het eten gooide en voor vele, eerder homovriendelijke, mensen een zondebok heel snel en dicht bij huis was hervonden. Dat de islam als fenomeen dat klimaat van neergang helaas heeft bevorderd, is geen goed argument voor de bewering dat de islam een tolerante godsdienst is. Dat mag op papier zo zijn, maar de grootste schreeuwers krijgen nu eenmaal, binnen elke groepering, de meeste aandacht. Het is dan ook een zeer goede zaak dat er thans een moslim-groepering is die zich inzet voor homo's binnen de eigen religie.

Zoeken naar antwoorden

In het programma komt de vraag aan de orde "Is homoseksualiteit in Nederland werkelijk geaccepteerd of is dat slechts 'schone schijn'?" En ook "Hoe verhoudt zich de huidige situatie in ons land ten opzichte van de rest van de wereld?" En ook willen we wel eens weten hoe het tegenwoordig staat met de reactie(s) op homoseksuele leerkrachten? Ook tal van andere actuele thema's met betrekking tot het fenomeen zullen worden behandeld.
Zo zal Professor Swaab ─ uit het straatbeeld niet weg te branden door de levensgrote posters die de aandacht moeten vestigen op zijn boek over het brein en de meer dan 150.000 verkochte exemplaren van dat boek ─ een toelichting geven op zijn ideeën omtrent het ontstaan van homoseksualiteit.

Schrijver Arthur Japin onderzoekt de Poolse situatie van homoseksuelen.
Kijkje in Polen
Schrijver Arthur Japin ─ opgegroeid in een veel toleranter Nederland waar de seksuele revolutie het maatschappelijk gebeuren voor een deel bepaalde, waardoor hij weinig hinder ondervond van anderen ten opzichte van zijn geaardheid; maar dat was wel de tijd voor de aids-explosie begin jaren tachtig van de vorige eeuw ─ brengt een bezoek aan Polen, dat met ingang van deze maand augustus het EU-voorzitterschap overneemt. Daar zoekt hij naar reacties op de vraag hoe het is om als homoseksueel te leven in een land dat nog altijd door en door rooms is en waar tachtig procent van de mensen (on)behoorlijk negatief positie heeft gekozen tegen homoseksualiteit.

Presentatoren
Claudia de Breij heeft ─ voorzover ik dat heb begrepen ─ nooit een geheim gemaakt van haar voorkeuren, en dat heb ik van horen zeggen en op basis van eigen conclusies, die niet worden ingegeven door veel ervaring, aangezien ik het wezen uitzinnig ondraaglijk vind en derhalve nooit naar haar programma's kijk.
Arie Boomsma maakt voor de KRO een programma over jonge homo's, die nog niet (aan iedereen) hun geaardheid hebben geopenbaard en daar in Uit de kast de gelegenheid voor krijgen. 

Presentator Arie Boomsma.
Van dat programma heb ik slechts een stukje van één aflevering gezien, maar toch weet ik, dat ik ─ hoe penetrant homoseksueel ik ook zou wezen ─ het liever geheim zou houden dan er in combinatie met Arie Boomsma mee voor de dag te komen, simpelweg doordat ik de nabijheid van die man als dermate castrerend zou ondergaan, dat ik me dan geen seksueel wezen meer zou voelen, en daarmee zou tevens elke neiging tot het bedrijven van bekentenis-televisie wegvallen.
Wel wil ik, hier en nu, ten overstaan van Neerlands volk en een iegelijk die onze taal kan lezen en dit alles ziet, bekennen dat ik mijn leven deel met een kater, een poes en een vrouwtjeshond. En dat is mooi, ook en vooral omdat er nu geen vrouw en geen kinderen meer zijn die me de kop geheel en al citroen maken.