dinsdag 30 juni 2009

Zeventig plussers en hun theaterproject op Arte-tv

Thema-avond over ouderen
In het kader van een thema-avond — op dinsdag 30 juni, tussen 21:00 uur en 23:00 uur — onder het motto Wohin mit den Alten? presenteert Arte-televisie drie programmaonderdelen, die verschillende aspecten en de daaraan verbonden problematiek van het ouder worden aan de orde stellen, alsmede de eventule mogelijkheden die deze nieuwe status in de levensloop van mensen kan bieden.
Als eerste onderdeel — tussen 21:00 uur en 21:50 uur — wordt Bühne frei für 70+ uitgezonden, over een theaterproject voor en tevens door ouderen in een Bourgondisch dorpje. Dat geheel is — mutatis mutandis — zeker vergelijkbaar met het Engelse dansproject voor ouderen, waarover we verleden week op deze site hebben bericht in een kort artikel.

Actieve ouderen
De voormalige Franse president Charles de Gaulle (1890-1970) heeft de ouderdom als een soort van schipbreuk ervaren, en gezien de fysieke ongemakken waardoor hij op hogere leeftijd werd geteisterd, is dat begrijpelijk. Maar als een mens bezeten raakt van een idee dat haar of hem, ondanks leeftijd, nieuwe impulsen zou kunnen geven, zou het onverstandig zijn dat niet toe te realiseren.
Zo'n persoon is Jean Bojko, die met zijn droom — theater te maken voor ouderen — naar een dorp in Bourgondië, en deze man is erin geslaagd binnen die tamelijk kleine gemeenschap tal van ouderen te enthousiasmeren, en dat heeft niet alleen geleid tot een kunstvorm die anderen wordt aangeboden, maar tevens tot het uitbouwen van min of meer verborgen mogelijkheden bij de diverse uitvoerenden: tal van personen 'op leeftijd' wier groep varieert van een 85-jarige, voormalige mijnwerkster, via de eigenares van de plaatselijke winkel in dessous, tot en met een echtpaar dat inmiddels 62 jaar is getrouwd en nog steeds jong-verliefd is gebleven. Daarnaast komen we nog anderen tegen, zoals iemand tegen die in huis aan haar aanrecht groente staat te wassen en andere huishoudelijke klussen verricht en tegelijkertijd surrealistische theaterscènes bedenkt.
In de goed drie kwartier durende documentaire die in 2009 voor Arte France werd gerealiseerd door de dames Juliette Armanet en Yvonne Debeaumarché, komen de deelnemende ouderen aan het woord, soms met ietwat archaïsch aandoende teksten, maar wat die verschillende mensen tezamen tot stand brengen, zou de focus van onze interesse moeten zijn.

De nabije toekomst
We moesten er maar van uitgaan dat, gezien de zogenoemde vergrijzing van onze samenleving, er steeds meer ouderen niet geparkeerd willen worden op plekken waar ze, letterlijk en figuurlijk, op een zijspoor staan, maar hun zegje binnen het kader van hun mogelijkheden, hun wensen en verlangens, willen blijven doen. Elke gecultiveerde maatschappij zou gelukkig moeten zijn met zo'n, in ijltempo groeiend potentieel dat het culturele aanbod enorm kan uitbreiden. Dat geldt in ieder geval voor veel Europese landen, en daar waar men van overheidswege niet tegemoet komt aan die terechte wensen — welke eventueel dringende eisen zullen worden —, zullen op een gegeven moment de ouderen er wel voor zorgen dat ze langzaam maar zeker het heft in eigen hand zullen nemen.

In aansluiting
Na dit Franse theaterproject komt, tussen 21:50 uur en 22:30 uur, een ander thema aan de orde in de Arte-bijdrage met de titel Wenn Eltern altern. Ook dat is een dit jaar gereedgekomen documentaire voor Arte France, gerealiseerd door Isabelle Cottenceau. Daarin wordt de vraag behandeld hoe mensen omgaan met het feit dat hun ouders echt oud worden of hulpbehoevend, dan wel beide. En hoeveel verantwoordelijkheid willen jongeren op zich nemen voor die eigen ouders?
De thema-avond wordt, tussen 22:30 en 23:00 uur, afgesloten met een Debat over de behandelde thematiek.
___________
Afbeeldingen
1. Jean Bojko, theatermaker.
2. Eén van de bejaarde deelneemsters aan het theaterproject in dat Bourgondische dorpje.
3. Een dubbele tegenstelling: twee bijkans blote jongeren en twee goed ingepakte ouderen aan een strand.

maandag 29 juni 2009

Rilke en Rodin — Een ontmoeting; dinsdag op Arte

Voor de door grote literatuur in het algemeen, en Duitse lyriek in het bijzonder, geïnteresseerden is de film die dinsdag 30 juni, 's avonds laat op het Frans-Duitse cultuurkanaal Arte-televisie begint — het documentaire drama Rilke und Rodin — Eine Begegnung — een goede gelegenheid kennis te nemen van enkele bijzondere aspecten van de persoonlijkheid van de in 1902 nog relatief jonge Duitse dichter Rainer Maria Rilke (1874-1926). Maar hetzelfde geldt voor liefhebbers van beeldende kunsten en met name fascinerende sculpturen. Hij of zij kan in die film worden geconfronteerd met uitingen van het wezen Auguste Rodin (1840-1917), waarvan men evenmin gedetailleerd op de hoogte was.
De film, die bijna een uur duurt, en zal worden uitgezonden tussen 23:45 uur op dinsdagavond en 00:45 uur in de nacht op woensdag 1 juli. Het drama dat zich tussen die beide grote kunstenaars heeft voltrokken tijdens de beginjaren van de twintigste eeuw in één van de belangrijkste cultuursteden van Europa, wordt uitgebeeld door acteurs. Deze Franse film is in 2006 tot stand gekomen onder regie van Bernard Malaterre, en zal op het beeldformaat 16:9 over uw en ons scherm flitsen.
Later op de dag kunt u in verband met deze film een uitgebreid artikel over de beide kunstenaars lezen op het Nederlandstalige cultuurweblog All art is quite useless van Rond1900.nl.
__________
Afbeelding: Voorzijde omslag van Rilke's Rodin-boek uit 1903, voor het eerst als pocketeditie (Insel 766) verschenen in 1984.

dinsdag 23 juni 2009

Zestig plussers als dansers in eigentijds ballet

Op dinsdag 23 juni presenteert BBC One Television — 's avonds tussen 23:35 uur en 00:25 uur in de nacht op woensdag de 24ste — weer een aflevering van het programma Imagine... Die aflevering draagt de titel Company of elders. Presentator Alan Yentob volgt daarin een heel bijzondere balletgroep, die — de titel verraadt het al — bestaat uit ouderen. Alle leden van deze groep hebben de minimum-leeftijd van 61 jaar bereikt, maar ze zijn niet ouder dan 85 jaar. Het is de bedoeling dat deze ouderen een moderne choreografie instuderen — een onderneming die altijd het nodige aan moed, beleid, trouw èn durf vereist —, en daarvoor krijgen die mensen zes tot acht weken de tijd.


Deze onderneming mag op meer dan één punt uniek heten, want niet alleen is de leeftijd een klasse apart in het kader van de kunstvorm ballet, de ouderen in kwestie zijn niet eerder in aanraking geweest met moderne dans, en het derde punt om even bij stil te staan, is het feit dat hun optreden in één der meest befaamde theaters zal worden gerealiseerd: the Sadler's Wells. Er valt echter over te twisten of de in dit verband gebruikte kwalificatie Save the Last Dance for Me wel zo gelukkig is gekozen, maar deze zou echter tevens aanleiding kunnen vormen om de conceptie die het gros van de mensheid heeft met betrekking tot de combinatie van Dansen en Ouderen, nog wel eens drastisch kunnen wijzigen; dat wil zeggen als de toeschouwers daar voor open staan.
Presentator Alan Yentob, die in 1947 werd geboren, (rechts vooraan op de foto) is overigens zelf inmiddels in de leeftijdscategorie in kwestie aangeland.
____________
Foto: © BBC Television.

donderdag 18 juni 2009

Korte ARD-documentaire over het naturisme

Opkomst net voor en in 1900
Op donderdag 18 juni zendt het eerste publieke Duitse televisienet ARD/Das Erste — tussen 23:45 uur en 00:15 uur in de nacht op vrijdag 19 juni — in de reeks Geheimnis Geschichte een nieuwe aflevering uit: deze keer is dat een nogal korte documentaire uit die in grote lijnen de geschiedenis verhaalt van de zogeheten Freikörperkultur, de beweging die geldt als voorloper van het naturisme: Die Nackten und die Macht, daarmede zeker niet doelend op het eventueel (kunnen) verwerven van steeds meer macht door lid te worden van een naturistenvereniging en het in praktijk brengen van de aangehangen ideeën, maar met betrekking tot de vraag hoe diverse machthebbers zijn omgegaan met deze voor de negentiende eeuw vrij nieuwe uitdrukkingsvorm van ideeën binnen het spectrum van zekere menselijke levensfilosofie.
Aangezien die toen nieuwe ontwikkelingen een (klein en tevens fijn) hoogtepunt hebben beleefd om en nabij de vorige eeuwwisseling, heb ik heden een langer artikel met kanttekeningen geplaatst op de culturele fin de siècle website All art is quite useless van Rond1900.nl, met de titel: Naaktheid als alledaags verschijnsel — deelgeschiedenis van het naturisme.
Zie verder ook onze bijdrage op één der directe zustersites van de onderhavige: Tempel der Actualiteit van zaterdag 16 februari 2008.
__________
Foto: Blote paren in zee.