Op deze foto, van 16 augustus 1992, is dit kattenkwintet exact drie maanden oud. Alleen de vooraan liggende Sasja leeft nog. Hij is dus nu zestien jaar en nog altijd actief, maar ietwat ongelukkig, doordat hij verleden voorjaar weduwnaar is geworden. Ruim veertien jaar is hij samen geweest met zijn levensgezellin Bontje, die niet alleen zijn onafscheidelijke echtgenote was, maar tevens zijn halfzuster (zelfde moeder, andere vader).
Poesenmoeder met egel
Hier eet de moeder van de vijf kinderen — zie foto boven — samen met een van de egels, die in voorjaar, zomer en herfst elke nacht komen kijken of er nog kattenvoer in de tuin staat. Sommige jaren kwam er zelfs een egelechtpaar met twee kleintjes, die vervolgens onverschrokken gezamenlijk met de moederpoes en enkele van haar jongen uit één grote schaal aten. Hond Joris — half Schotse collie, half Tervurense herder — zat dan blij toe te kijken.
Amber reist eerste klas
Hond Amber (geboren 2001) houdt zeer van fietsen. Ik hoef het woord maar in een telefoongesprek te zeggen als Amber slaapt, dan ze wordt onmiddelijk wakker en rent ze naar de keuken, ook al is het niet mijn bedoeling om de hort op te gaan.Amber loopt eerst een paar kilometer los naast de fiets, gaat keurig uit zichzelf bij elke stoeprand en zebra zitten tot ze het sein krijgt dat ze mag oversteken. Na enige kilometers vraag ik haar: "Wil je in de fietstas?" Als ze moe is, gaat ze zitten en kijkt me aan met een blik: "Til me maar op." Anders loopt ze gewoon verder.
Iedere hond die we dan aan haar kant van de fiets tegenkomen, wordt gesignaleerd met vrolijk geblaf, hetgeen door sommige begeleiders niet altijd even goed wordt begrepen, al moet er direct aan worden toegevoegd dat de meeste mensen het prachtig vinden dat Amber deze eerste klasse wijze van vervoer beschoren is. Haar favoriete spelletje is Joodse Moeder. Dan verstop ik stukken van een speciaal hondenschijfje in keuken en gang en die moet zij dan zoeken. Nooit mist ze ook maar het kleinste stukje.
Hoewel ze dol is op lekker eten — en met alleen al de mededeling dienaangaande kun je haar zeer blij maken —, nooit wordt ze enthousiaster dan op de mededeling: "Zal ik nog even Joodse moeder spelen?" Inmiddels weet ze al hoe ze me erop moet attenderen. Want als ze op een heel specifieke manier zit en kijkt, hoef ik maar te zeggen: "Aha, jij wilt dat ik . . . ." Dan is het feest.
Een felle kleine Panter
Kater Pluim (1978-2003) woonde al vijftien jaar bij ons toen Amber voor het eerst in 2001 kwam logeren, en dat vond Pluim eigenlijk wel best al deed hij toch geërgerd, maar zijn hobby was het 'pesten' van honden. En dus vond hij het helemaal wel best toen Amber, na het overlijden van haar vrouwtje, in de lente van 2002 definitief bij ons kwam wonen. Als jonge kater woog Pluim elf kilo, op latere leeftijd werd hij geleidelijk aan lichter, en dat was maar beter ook, aangezien hij als oude baas dat gewicht niet meer hoefde meeslepen.
Een week of zes voor zijn heengaan — inmiddels 24 jaar oud — zat hij nog achter Amber aan de trap op om haar ervan te doordringen wie de baas in huis was.
Wij hebben wel eens gedacht dat het een eeuwigdurende strijd was, maar dat het in feite aandacht-over-en-weer was, bleek pas na het verscheiden van Pluim in 2003. Een hele dag heb ik in een open doos die dode Pluim naast Amber op de bank laten staan. Maar veel tot het besef bij Amber, van het definitieve verdwijnen van dat grote zwarte monster, heeft het niet bijgedragen. Nauwelijks waren de mensen van de Dierenambulance — die zouden zorgdragen voor crematie — vertrokken, of Amber is het hele huis door gegaan om Kater Pluim te zoeken. Met poten voelend achter radiatoren, onder de bank, en met de neus op de gekste plekken heeft ze gezocht.
Nooit had Amber de zolder bezocht, maar Pluim ging elke dag wel een uurtje zijn extra gebiedsdelen inspecteren, want pas als de zon onder was, wilde hij naar buiten. Maar die dag wilde Amber beslist naar de zolder, en dat wist ze heel goed duidelijk te maken. Maar haar 'kwelgeest' Pluim was en bleef verdwenen. Dat verdroot haar weliswaar, maar gelukkig had ze nog wat poesen die als haar dagelijkse vrienden fungeerden, zoals Ramses (geboren 2002), die nog steeds consequent om een uur of twee, drie in de nacht de laatste wandeling (van de vorige dag dus) graag met haar meeloopt en dan, net als Amber, is voorzien van een rood flikkerende halsband.____________
Afbeeldingen
1. Het kattenkwintet — drie meisjes en twee jongens — dat op 16 mei 1992 werd geboren. Lena, Micha, Panda en Snoet (haar gezicht is niet te zien) en, vooraan liggend: Sasja.
2. Moedertje eet samen met een egel in de zomer van 1992.
3. Amber in de fietstas in het centrum van Groningen, wachtend voor Antiquariaat Isis, tot ik weer buiten kom. (Foto: Rudy Brinkhuizen.)
4. Kater Pluim eind 2001, na een inspectie van zijn grootgrondbezit.
5. Kater Ramses op zijn favoriete plek, naast Boeddha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten