Pijnlijke trots en een onuitroeibaar vooroordeel

Op dinsdag 17 mei presenteert het tweede Duitse televisienet ZDF een portret van Maxima Zorreguieta, de echtgenote van kroonprins Willem Alexander der Nederlanden. In de titel wordt al op haar ─ al dan niet vermeende ─ charme gewezen. In de vooraankondiging werd ons land weer eens als Holland geafficheerd, en dat leidt tot de vraag of er bij de oosterburen ooit een stroming zal ontstaan die accepteert dat buurlanden autonoom zijn en zelf over hun naam beslissen, en dart ons land in het Duits Niederlande heet. Ons land heet al 197 jaar Koninkrijk der Nederlanden, kortweg Nederland, en dat zullen die voor een deel zeer imbeciele oosterburen toch eens moeten begrijpen als ze niet bij ons te boek willen staan als lieden met het Antlitz des hässlichen Deutschen mit der Mentalität des Herrenvolkes. Dat in die houding het schandalige element van misplaatste trots en dito vooroordeel ligt ─ een soort pride and prejudice, zou je kunnen zeggen ─, kunnen ze of willen ze niet begrijpen. Dat laatste, niet willen, is nog flink wat erger dan het niet kunnen.

Zo heb ik eens vergeefs getracht een wat oudere, en lange tijd voortreffelijke journaliste uit te leggen dat ons land al bijna twee eeuwen Nederland heet en dat Holland een regio is zoals Beieren of Schleswig Holstein. Het wel heel extreem vooringenomen vrouwtje ging onmiddellijk in de aanval: hoe ik er toch bij kwam. Holland heette Holland en als ik die naam wilde veranderen dan zou ik nog heel wat werk moeten verzetten, want er was natuurlijk geen sprake van dat ons land Nederland kon heten.
Ik heb haar verwezen naar Duitse naslagwerken, waarin haar in de moedertaal zou kunnen worden uitgelegd dat er op deze wereld geen staat is die Holland heet: de Brockhaus Enzyklopädie, en daarnaast ried ik haar Meyers Großer Weltatlas te raadplegen, aangezien die beide uitgaven onverbiddelijke autoriteit hebben. Het mocht, zoals te verwachten viel, in het geheel niet baten.
Wie mag zich er dan nog over verbazen dat er nog steeds drommen Nederlanders zijn die de oosterburen nog steeds niet vertrouwen. Want probeert u eens, om een vergelijking te trekken, hun staat als Bayern of Schwarzwald te kwalificeren, en de hele BRD is te klein. Als je dan nog eens probeert uit te leggen dat het in ons land exact zo is, krijg je de mededeling dat het "iets heel anders" is, en menigeen weet wat het betekent als mensen dat gaan roepen. Ze hebben nog een lange weg te gaan, die minne Duitsers.