Divadom en demonie — Liefde en Waanzin ter grotere glorie van het beestachtige nazi-wezen

Huismoeders naast en tegenover Paradevrouwen
Vrouwen waren ten tijde van de nationaal-socialistische heerschappij in de eerste helft van de vorige eeuw gereduceerd tot de functies, die het reilen en zeilen van huis, haard en nakomelingschap betroffen. Toch zijn tal van fervente aanhangsters van de nazi-ideologie aan die beperkingen vroeg of laat ten gronde gegaan. Daarnaast was er ook een reeks individuen die erin is geslaagd de barrières te doorbreken en zich op een andere manier te profileren ten faveure van het rijk der uitzonderlijke boosaardigheid in Midden-Europa gedurende vooral het derde en vierde decennium van de twintigste eeuw. Daartoe behoorden niet alleen de echtgenotes van de bonzen wier naam en toenaam zich qua infamie tot ver buiten de grenzen van Europa hadden weten te vestigen.
Op die manier functioneerde zowel de gewezen actrice Emmy Göring als de Hitler-leerlinge Henriette von Schirach, die, evenals nog andere dolle dames uit de sfeer der wederhelften van nazibonzen, hun taak daarin zagen de mannen te ondersteunen waar ze konden. Magda Goebbels — de echtgenote van de zeer begaafde en even zeer gedegenereerde propaganda-minister — speelde zelfs een heel bijzondere rol: die van Eerste Dame van het Derde Rijk, mede doordat Hitler zijn geliefde Eva Braun niet op de voorgrond plaatste.

Vrouwen in de kunsten
Ook enkele dames uit de wereld der kunsten, wier roem eveneens het regionale Duitse cultuurgebied was ontstegen, deden hun uiterste best met hun gaven het ware wezen van de ‘nazicultuur’ een kunstzinnig aanschijn te geven — zoals het geval was met filmactrice en zangeres Zarah Leander (1907-1981) — of door de triomf van het nationaal-socialistische karakter op een onnavolgbare wijze in beeld te brengen, hetgeen de fanatieke Leny Riefenstahl (1902-2003) heeft gerealiseerd. Achteraf was ze, uiteraard, zou je willen zeggen, zelf slachtoffer van nazi-intriganten en moest ze vanzelfsprekend steeds voor haar leven vrezen binnen die cultus. Kortom, een weerzinwekkend wezen.

Familie van de Führer
Tussen al die uitgelezen vrouwen, die vooral in eerste instantie een paraderol als wederhelft van een lid van de Nazi-Prominenz dienden te spelen, bevonden zich ingetogen levende jongedames, met hun speciale verliefdheid-in-enigerlei-vorm op de Führer, zoals Hitlers nicht ‘Geli’ d.w.z. Angela Raubal — de dochter van zijn halfzuster — die als geen ander na de oorlog de fantasie van zo menigeen heeft geïnspireerd: journalisten, historici en psychologen. Dezen konden putten uit tal van memoires van partijgenoten van anno dazumal, welke in de periode na de ineenstorting allengs beschikbaar zijn gekomen.

Historisch gedegen onderzoek
In 1998 is het eerste deel van een zeer omvangrijke studie naar het functioneren van deze nazivrouwen gepubliceerd. Twee jaar later kwam het tweede deel en na nog eens zo’n zelfde periode werd de trilogie gecompleteerd. In 2005 is de inmiddels tot bestseller-reeks geavanceerde publicatie in dertig talen overgezet, hetgeen aantoont hoe groot de belangstelling ook buiten de Europese grenzen — variërend van Amerika tot China — in feite is. Bovendien is het een goede erkenning voor het acribische onderzoek dat Anna Maria Sigmund heeft verricht. Deze historica van het Institut für Geschichtsforschung van de Universität Wien heeft in haar drie boeken met in totaal twintig vrouwenportretten een stukje monnikenwerk verricht dat op onnavolgbare wijze een aanvulling vormt op de reeds bestaande literatuur, die deze dameswezens voor een deel reeds in kaart gebracht had.
Dat slechts weinigen van al deze echtgenotes en maitresses de zo dikwijls gepropageerde hoge normen en waarden konden realiseren, werd angstvallig voor de buitenwereld geheim gehouden, en dat kon voor een deel als gevolg van de hermetisch gesloten hofhouding die Adolf Hitler er op nahield.

Nicht Geli
Toen Hitlers nicht Angela aan het eind van 1927 — ze was toen negentien jaar oud — van oom Dolf te horen had gekregen dat ze twee jaar zou moeten wachten, alvorens hij erin zou toestemmen dat ze met zijn chauffeur in het huwelijk zou treden, bleek dat in de praktijk geen ander doel te hebben dan dat dit huwelijk, door middel van directe en aan derden geïndiceerde maatregelen, op de lange baan zou worden geschoven, en daarin is de bezorgde Oom Adolf dan ook geslaagd. De brief die de, op dat punt nog, naïeve Geli op kerstavond van dat jaar aan haar geliefde schreef, is in 1993 te München geveild. Het is een document dat voor het eerst een duidelijk beeld verschaft van de relatie tussen nicht en oom, die uiteindelijk mondde in de zelfmoord van Geli in september 1931.

‘Zuster Pia’
Een andere rasechte nazivrouw — echter niet door huwelijks- of familiebanden aan Hitlers kongsi gelieerd — was de door eigen gebrek aan menselijkheid tot op het merg met fanatisme vergiftigde Eleonore Bauer (1885-1981), beter bekend als Schwester Pia, de draagster van de Blutorden des Dritten Reichs. Haar geestelijke mismaaktheid valt het best te illustreren door een citaat uit haar praktijkwerkzaamheden als rechtgeaarde katholieke ‘zuster’. Tijdens de kerstviering met alles erop en eraan, die zij had geïnitieerd voor een klein aantal gevangen rijksduitsers in het concentratiekamp Dachau in december 1941, sprak zij: “Die Juden aber müssen krepieren und durch den Kamin gehen.” Toen daarop een kapo — een gevangene, die toezicht hield op een Arbeitskommando — vol trots vertelde dat hij reeds 96 Joden had gedood en hem er nog slechts vier ontbraken om het honderdtal vol te maken, kuste zuster Pia hem en gaf hem ook een extra kerstpakket.

Voor wie het nog niet wist: het ware gezicht van het Derde Rijk bestond uit geïncarneerde, ook heden nog steeds onvoorstelbare, beestachtigheid, niet alleen bij een enorme groepering van door machtscomplexen en expansiedrift vervormde zielige, onwelriekende mannetjes, maar evenzeer in wezens, die als echtgenotes, moeders en representantes van het malicieuze misdaadsyndicaat van Berlijn de keerzijde van de medaille hebben gepresenteerd, die echter niets anders was dan een spiegelbeeld.
__________
Anna Maria Sigmund: Die Frauen der Nazis. — Die drei Bestseller vollständig aktualisiert in einem Band. 1.072 pag., paperback; Wilhelm Heyne Verlag, München, 2005; ISBN 3-458-60016-9. Prijs € 15,— (deze prijs geldt alleen in de BRD en in Amsterdam bij Boekhandel Die Weisse Rose.)
__________
Afbeeldingen: 1. Emmy Göring. 2. Zarah Leander. 3. Poster voor de film Triumph des Willens over de Neurenbergse Partijdag in 1937 van de mofse krankzinnigheidspartij. 4. Hitlers nicht 'Geli'. 5. Het paapse nazibeest Schwester Pia. 6. Voorplat van het omvangrijke boek over dit thema.