woensdag 2 januari 2008

Volle asbakken, lege flessen — Profiel van de schrijfster Karin Spaink op Nederland 2

Veelzijdig activiste
Bij het lezen van de naam Karin Spaink — schrijfster en onder meer columniste van het dagblad Het Parool — in de omroepgids van mijn keuze, kreeg ik het beeld van een zeer aantrekkelijke, jonge vrouw in het zwart gekleed, tijdens een uitzending van Sonja Barend, nu alweer een kwart eeuw geleden. De schrijfster had net een boek samengesteld over pornografie, dat naar de mening van de uitgever veel te omvangrijk werd, maar dat toch op de markt is gekomen. Zelf vond ik niet al te lang gelden een ongebruikt exemplaar voor de somma van vijftig cent.
Niet alleen het feit dat Karin Spaink schrijfster is, deed mij besluiten om te kijken naar haar Profiel in de uitzending met die titel, van de omroep HUMAN op woensdag 2 januari via Nederland 2. Gelukkig wordt deze film herhaald, op donderdag 3 januari, 's middags tussen 14:05 uur en 14:40 uur. Het is een documentaire van Cees Overgaauw.

Korte film-impressie
Aan het woord komen fotograaf Bert Nienhuis, die onder meer uitlegt waarom de schrijfster op een zwart/wit-afdruknog zoveel mooier, interessanter en aantrekkelijker is dan in kleuren. Ook haar vriendin en enkele anderen leggen één en ander uit over de schrijfster, het strijdbare wezen en de zieke mens Karin Spaink, die ondanks allerlei kwalen en bijkomend ongemak, een doorzetter is gebleken en gebleven. De camera volgt haar in de trein, onderweg naar een lezing, voordracht of televisie-optreden.
Karin Spaink komt eveneens in de eigen dagelijkse omgeving aan het woord over het werken — schrijven dus — thuis, en dan vertelt ze onder meer dat ze bij tijd en wijle heel fanatiek doorgaat en om zes uur in de ochtend vaststelt dat de flessen leeg zijn, de asbak daarentegen propvol is. Zinloze stukken schrijven wil ze niet, dat zou zonde zijn van de voor het papier gekapte bomen. Pas als ze in een bijdrage iets van zichzelf kan leggen dat een ander niet doet of niet heeft gedaan, ratelt ze erop los.
In december 2007 is Karin Spaink vijftig jaar geworden. Aangezien ze niet voor rust in de wieg is gelegd, zal ze nog wel een tijdje doorgaan met het verkondigen van meningen, over onder meer het steeds meer beknotten van burgerrechten door overheden. Strijdbaar is ze, en het valt te hopen dat ze dat nog lang zal mogen blijven.

Borstkanker
Ook krijgen we een flits te zien uit het televisieprogramma De leugen regeert, waarin ze Trouw-columnist Sylvain Ephimenco van repliek dient in verband met de door hem geuite bezwaren over een foto in het tijdschrift Opzij, waarop het bovenlichaam van Karin Spaink is te zien na een operatie in verband met borstkanker. [1] Ephimenco zegt daarmee niet te willen worden geconfronteerd. Tal van lezers willen niet met Ephimenco of andere columinsten worden geconfronteerd, en dus moeten ze zijn stukken dan maar gewoon niet lezen. Hoewel ook dat een vorm van weglopen voor de werkelijkheid is, kan men er begrip voor opbrengen omdat niemand alles kan 'verwerken'. Het was van Karin Spaink misschien niet alleen de bedoeling met die foto te informeren en aan tal van andere vrouwen met dezelfde problematiek wel enige ondersteuning te bieden, maar ook om de confrontatie aan te gaan met, vooral, mannen, die deze kwestie(s) zelf nimmer aan den lijven zulle (kunnen) ondervinden.
Relativeren is niet bepaald de sterkste kant van de man Sylvain Ephimenco, al moet gezegd dat een columnist de vrijheid van de (hof) nar dient te behouden, en in menig geval hakt het er aardig in wat hij te zeggen heeft, dus moest hij dezelfde ruimte maar aan een collega van de andere, en in dit concrete geval, betere kunne gunnen. Aangezien het niet gaat over dolgedraaide politici, criminelen die ons in het dagelijkse bestaan bedreigen of aanverwants, valt er uiteindelijk niets gemakkelijker dan het overslaan van dergelijke publicaties? [2]
_____________
[1] De foto in kwestie, van Victor Bergen-Henegouwen, in Opzij, is te zien in een bijdrage over het bewuste thema op het weblog I write, therefore I am.
[2] Zelf wil ik het monsterlijke, moordende en verkrachtende gefiedel van een giftige Weense knalbonbons producerende, rondreizende notenbar, en vooral de directeur daarvan, niet horen en al helemaal niet zien. Is het dan de juiste instelling om te gaan zitten/staan/liggen luisteren?
___________
Afbeeldingen
1. Zo is Karin Spaink te zien, in eigen werkkamer, in de documentaire-reeks Profiel.
2. Voorplat van het door Karin Spaink geredigeerde boek over pornografie.
3. De schrijfster in het rood.

Geen opmerkingen: