vrijdag 4 juli 2008

Ophef over Adolf Hitler in het vandaag te openen Berlijnse Madame Tussauds wassenbeeldenkabinet

Nieuwste Berlijnse 'aanwinsten'
Hoewel The Fourth of July — in tegenstelling met het onder dit thema volgende onderwerp — voor de wassen beelden van Madame Tussaud zeker geen speciale associatie oproept, wordt dat museum in Berlijn, Unter den Linden — de paradelaan van de voormalige anti-socialisten in de DDR — heden geopend, en daarover is begrijpelijke ophef ontstaan — vooral bij Joodse organisaties en andere, in ieder geval ook maatschappijkritische instellingen — over het feit dat Adolf Hitler zich naast Marlene Dietrich en Gerhard Schröder bevindt. Nu is die laatste bepaald geen man die iets ten gunste van de minderbedeelden in Duitsland heeft gedaan — en wel voor de eigen portefeuille en die van zijn makker, de misdadige Russische dictator Poetin — maar hij is Kanselier van de Bondsrepubliek Duitsland geweest en dus hoort hij in dat kader thuis. Mensen met ogen in hun hoofd kunnen binnen een paar seconden vaststellen dat deze onwerkelijke breedstraler niet meer dan één seconde aandacht verdient.
Wel hebben de organisatoren vooraf een enquête georganiseerd onder Berlijners om zo een beeld te krijgen van de wensen die onder de bevolking leven, en daarbij is gebleken dat de voorkeur uitgaat naar beelden van belangrijke figuren uit de — zoals dat wordt genoemd: naoorlogse — Duitse geschiedenis.
Hitler kunnen we aldaar aanschouwen, voorover gebogen zittend aan een tafel met zijn blik op een kaart van Europa aan de muur, waarop hij de opmars van de Geallieerde troepen zou kunnen zien. Hiertegen wordt enerzijds bezwaar gemaakt, onder verwijzing naar de bestaande wetgeving die nationaal-socialistische symbolen verbiedt; vele anderen daarentegen zijn van mening dat deze extreem krankzinnige, geïncarneerde onmenselijkheid een zo grote rol in de geschiedenis van Duitsland heeft gespeeld, dat zijn aanwezigheid gerechtvaardigd is. Dat historisch belangwekkende figuren als John F. Kennedy en tevens de voormalige west-Duitse Bondskanselier Willy Brandt daarin niet mogen ontbreken, moge duidelijk zijn. Kennedy vanwege zijn weloverwogen uitspraak "Ich bin ein Berliner", gedaan in Berlijn, nu 45 jaar geleden, terwijl hij zicht had op de Muur, welke twee jaar daarvoor de tweedeling van Midden-Europa niet alleen symboliseerde, maar ook heel praktisch realiseerde.
Overigens is ook de laatste DDR-chef Erick Honecker in dit wezenloze wassenbeeldenkabinet aanwezig, en ook dat feit zou bij tamelijk grote groeperingen van de Duitse bevolking voor de nodige afschuw en boosheid kunnen zorgen. Niet helemaal serieus nemen kunnen wij, vanaf deze plaats, de aanwezigheid van twee Hollywood-figuranten: Nicole Kidman en Brad Pitt. Veel meer dan volstrekt onpassende publiekstrekkers kunnen deze, eveneens veelvuldig buiten dat museum als wassen beelden rondwandelende typetjes, dan ook niet zijn. In die context past het gelijkwaardige begrip wassenbeeldenspel aardig wat beter dan dito kabinet of -museum. Hen mogen alle bezoekers niet alleen vrij fotograferen, maar ook aanraken, en dat mogen zij weer niet met Dolle Dolfje uit de laatste dagen van een duizendjarig rijk, dat volgens sommigen in 1945 ineengestort is, maar volgens anderen 'ondergronds' in het naoorlogse Duitsland is blijven gisten.
Het ontbreekt er echter nu nog aan dat de geïncarneerde steriliteit genaamd Tom Cruise als Graaf Stauffenberg deze werkelijkheid nog meer geweld aandoet dan nu reeds het geval is. Eén voordeel zou hij als wassen beeld hebben dat ver boven zijn ware wezen uitstijgt: het ontbreken van de totale hysterie die het sektemannetje altijd maar weer aan de dag legt.

Nieuwe Amerikaanse Ambassade
Heden, 4 juli 2008, zal in Berlijn nog een instituut — dat inmiddels reeds voor veel aandacht heeft gezorgd — zijn deuren openen. Als eerste wordt de nieuwe Amerikaanse Ambassade officieel in gebruik genomen, en daarmee is dan de Pariser Platz, aan de voet van de Brandenburger Tor, eindelijk weer compleet, al worden er reeds van diverse kanten tal van klachten vernomen over het ontbreken van de sfeer die een klassiek stadsplein toch zou moeten kenmerken. Gisteren reeds, rondom middernacht, heeft de Westdeutsche Rundfunk een ruim honderd minuten durende reportage uitgezonden over de ambassade in kwestie met als titel Großer Bruder Uncle Sam — Ein neues Haus für alte Freunde. Dat die titel het wensdenken uitdraagt dat onder meer binnen de Duitse regeringskringen heerst, moge duidelijk zijn. Heel wat beter zou dan ook de titel Big Brother — Ein Haus für die Feinde der Freiheit zijn geweest, hetgeen meer in overeenstemming ware geweest met de misdadige Yanken-regering die Washington tot een smeltkroes van het Kwaad heeft gemaakt. De hoofdman — waarschijnlijker echter diens vader, een voormalige hoofdman — van deze weerzinwekkende Yanken zal, samen met de Vleesgeworden Clichéfabriek genaamd Angela Merkel, de opening daarvan verrichten. Weliswaar wordt gesproken van President Bush, maar in diverse berichten vooraf wordt daarbij het hoofd getoond van de allang vergeten president met weliswaar éénzelfde voornaam en dezelfde familienaam, van diezelfde Verenigde Staten.
Het eerste Duitse publieke televisienet ARD/Das Erste zendt daarvan heden, tussen 18:50 uur en 19:50 uur een rechtstreeks verslag uit.
In hun opportunisme laten bijna alle redacties binnen de bestaande Duitse televisiestations het qua kritische afstand afweten, en dat is niet alleen maar bij de al te vele commerciële zendgemachtigden het geval. Al hebben die er wel toe bijgedragen dat de publieke netten inmiddels nauwelijks meer van de particuliere te onderscheiden zijn, hetgeen zich ook alweer enige tijd onder meer manifesteert in de keuze van medewerkers uit de stallen der commercie. De hoop is dus gevestigd op een reportage of documentaire van één van de weinige nog overgebleven nuchter-kritische actualiteitenrubrieken: Monitor dan wel Panorama of een aanverwant instituut.
____________
Afbeeldingen
1. Berlijn — Unter den Linden.
2. Voormalig Bondskanselier van West-Duitsland (Bundesrepublik) Willy Brandt — van 1969 tot 1974.
3. Hollywood-figurante Nicole Kidman ook als wassen beeld bij Madame Tussaud in Berlijn te zien.
4. Brandenbuger Tor te Berlijn, ooit de scheiding tussen de beide Duitslanden.
5. De vleesgeworden Nietszeggendheid genaamd Angela Merkel, de huidige Duitse Bondskanselier.

Geen opmerkingen: