Over het geestelijk failliet van 'de 'sociale media'

Voor de Maand van de Filosofie heeft Stine Jensen een essay geschreven met de titel Echte vrienden: Intimiteit in tijden van Facebook, Geen Stijl en Wikileaks. 
Dat essay vormt haar reactie op een persoonlijk experiment met Facebook: het experiment van een liefhebber van dat mediun: een tijdelijke liefhebber, om hier volledig te zijn. Na een half jaar begon ze twijfels te krijgen. Dat kwalificeerde de populaire filosofe als knagen, aangezien ze langzaam maar zeker het gevoel kreeg dat de vrienden op dat sociale medium via de elektronica op tal van fronten een onechte indruk maakten. Of was het toch minder vreemd dan het leek en voelden die mensen zich echt zo gelukkig als ze pretendeerden?

Zelf heb ik alleen Facebook uitgeprobeerd, en reeds heel snel bleek dat ik in dit leven en zeker gedurende de eerste honderdnegentig reïncarnaties niet de geringste behoefte (zal) koester(en) me daarmee, of met soortgelijks, in te laten, om maar te zwijgen van de gedachte mijn aandacht te besteden aan de wijze waarop het gros van de gebruikers zich gedraagt. Anders gezegd: hoewel ik een afschuw heb van jenever, dan geef ik toch de voorkeur aan een halve milliliter van dat vocht. Duidelijk genoeg?
Genoemd Facebook was voor mij snel zo afstotelijk dat ik vergelijkbare media niet (meer) heb willen uitproberen, ook en vooral omdat bij mij de stellige mening heeft postgevat dat een dergelijke uiting van extrem(istisch)e geestelijke armoe geen optie voor inmenging in welke vorm dan ook rechtvaardigt. Dan is eerst maar eens een reeks millennia dood zijn toch rustiger, dunkt mij.
Vervelend genoeg blijkt dat je je niet van Facebook kunt (laten) verwijderen. Alle mensen die ik ken en er tevens meer dan genoeg van hadden, kwamen met dezelfde conclusie: éénmaal erop, dan kom je er nooit meer af.
Dat geldt overigens ook voor LinkedIn, een instantie die even schandalig is, aangezien ik de indruk heb van een professioneel relatiebemiddelingsbureau: ongevraagd worden mensen aan je voorgesteld die je niet kent en via een dergelijke instantie ook al helemaal niet wilt leren kennen. Uitermate weerzinwekkend!
In een nieuwe aflevering van het televisieprogramma Profiel van de KRO kunt u naders vernemen over wat Stine Jensen zich zoal voorstelt van het wel en vooral het wee van dergelijke instanties. De bijdrage is te zien op Nederland 2, tussen 23:00 uur en 23:40 uur.